ผม คือชาย คนหนึ่งที่ทำงานออฟฟิต เหมือนคนทั่วๆไป ผมทำงานเป็นมนุษย์เงินเดือนมาหลายปี
วันนี้เป็นวันปีใหม่ ผมคิดว่าจะต้องมีสิ่งใหม่เข้ามาสู่ตัวผมแน่ๆ แต่ผมคิดผิด เช้าวันศุกร์นี้ฟ้ามืดครื้ม
ฝนตกหนัก พายุใหญ่โหมพัดกระพือเอาขยะตามท้องถนนมวนเป็นเกลียว หมุน ติ้วๆๆ คนหายไป
ผมคิดว่าผมตาฝาด จึงใช้มือขยี้ตาแล้วมองดูให้ชัดอีกครั้ง บ้านเมืองกลายเป็นซากปรักหักพัง ท้องถนนเต็มไปด้วยซากสิ่งมีชีวิตที่ไม่อาจระบุได้ อาจเป็นมนุษย์หรือตัวอะไรหน่า
แต่น่าแปลกใจที่ตัวผมกับไม่รู้สึกแปลกใจหรือตกใจ อาจเป็นเพราะผมเปลี่ยนไปเพราะปีใหม่ละมั้ง
เมื่อคืนรู้สึกปวดหัวแปลกๆนั้นคนเป็นสัญญาณแห่งการเปลี่ยนแปลงที่ดีกระมัง
เมื่อคืนนี้ จอมปีศาสนามว่าซาตาล ได้หลุดออกจากที่คุมขัง ชายหนุ่มเป็นร่างที่เหมาะสมของซาตาล ทายสิซาตาลจะทำอย่างไร ซาตาลก็เหมือนนักธุรกิจทั่วๆไปที่ต้องมีการยื่นข้อเสนอให้กับคู้ค้านั้นคือ "พ่อหนุ่มๆ...." เสียงชายแก่ใกล้หมดแรงดังอยู่หน้าประตูบ้านที่ซอมซ่อของเขา ชายแก่สามารถเดินชนประตูเข้ามาในบ้านเขายังได้ แต่นับว่ายังมีมารยาทอยู่เขาพลิกตัวจากที่นอนขึ้นมาหยิบแว่นตาบนหัวเตียงแล้วเดินตรงไปหยิบคุกกี้ในกระปุกโหลอันเก่าของแม่เปิดเขากระปุก ให้ชายแก่ข้างหน้า
"เอา หยิบไปให้พอนะ เพราะฉันจะไม่เปิดประตูรับนายเข้าไปเด็จขาด " ชายหนุ่มพูดด้วยความง่วงหงาววหาวนอน
ขอบใจพ่อหนุ่ม เจ้ามีเมตตาดีอย่างนี้ พระเจ้ายังทำกับเจ้าได้อีกงั้นมาเป็นพวกข้าดีไหม ชายแก่ในชุดคลุมพูดเสียงแหบสูง
ชายหนุ่มงงเล็กน้อย "ไม่อ่ะฉันยังไม่อยากตายตอนนี้ นี้เจ้าหนูจะหลอกผีไปถึงไหนฮ่ะฉันรู้นะว่าวันนี้เป็นวันฮาลาวีน จะอำก็ไปอำคนที่รุ้จักไป ฉันไปละ" พูดจบชายหนุ่มก็เดินหายเขาไปในบ้านลากผ้านวมออกมาวางไว้หน้าบ้าน "เอ๊านี้ผ้านวมเอาไปนอนซะ" พูดแล้วก้ปิดประตูดังปัง
ปกติเขาไม่เป็นแบบนี้ เขาใจดีจะตาย ใจดีกับทุกคนแต่แล้วเมื่อวานมีขอทานมาขอเงินเขาก็เดินเข้าไปให้แต่กลับถูกเด็กวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งรุมทำร้าย เขาจึงวิ่งหนีกลับมายังบ้านซอมซ่อ ก่อนถึงทางเข้าบ้าน
เขาถูกปล้นจนหมดตัว ดีที่ถุกปล้นหน้าบ้านพอดีจึงเข้าบ้านได้โดยไม่มีใครเห็นเขาในสภาพเปลือย
ถ้าเป็นคุณๆจะแค้นไหม ผมไม่อ่ะ พ่อผมสอนว่าจงศรทธาในความดีแล้วความดีจะเป็นเกราะคุ้มภัยให้เราเอง
แต่แล้วไม่ได้เป็นอย่างที่คาดคิดของชายหนุ่ม สิ่งที่เกิดกับเขาไม่ได้เป็นเพราะชะตาของเขาที่ทำให้เกิดแต่เกิดจากซาตาลที่พยายามทำให้มันเกิด เพื่อที่จะได้ทำสัญญากับชายหนุ่มคนนี้ เขาเกิดวันที่6เดือน6ปี2666ปีที่เป็นร่างจุติซาตาล ถ้ามันทำสัญญาสำเร็จก็เท่ากับว่ามันได้ร่างมนุษย์มาแล้วตามกฎ
พระเจ้าไม่สามารถควบคุมบงการมนุษย์ได้ ไม่สามารถทำร้ายซาตาลในร่างมนุษย์ได้ นับว่าเป็นโชคดีในโชคดี ที่มันออกมาวันนี้พอดีวันที่พ่อหนุ่มซวยที่สุด5555วัน ฮาราวีน ความจริงแล้วคำนี้มันมีความหมายว่า ยอมรับหรือให้นั้นเอง เมื่อชายหนุ่มกล่าวคำว่าฮาราวีนมันจึงดีใจอย่างบอกไม่ถูกเลย
ซาตาลจึงตะโกนถามชายหนุ่มในห้องว่า พ่อหนุ่มชื่ออะไรหรอแล้ววันนี้มันวันอะไรนะข้าฟังไม่ชัด
จะเอาชื่อไปทำคุณไสยหรอ เชิญเลย ผมชื่อมารา ฮาราวีนวันนี้เป็นวันฮาราวีน ไม่ต้องเรียกอีกนะเข้าใจ๋
ก่อนที่รามาจะพูดซาตาลได้พูดภาษาแปลกเบาๆที่ไม่มีใครได้ยิน "ซาฟีริสสโซอีส รามา อารูเบดูมัสนัม"
คำพูดของรามาก็ดันไปพูดต่อจากซาตาลพอดิบพอดีนีเอง
แปลเป็นภาษามนุษย์ว่า " มนุษย์ รามา ทำสัญญาผูกวิญญาณสู่กาลดับสูญหรือไม่ รามา ยอมรับ "
และนี้คือจุดเปลี่ยนในชีวิตเขา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น